Sharona Bakker kan weer voluit lopen: ‘In mijn hoofd ben ik al fulltime atleet’

Onderstaand artikel schreef ik voor Atletiek Week

Ze was een half jaar uit de roulatie. Maar Sharona Bakker kwalificeerde zich eind januari in Gent bij haar eerste wedstrijd van het indoorseizoen meteen voor de EK in Gothenburg. Op de 60m horden kwam ze tot een verrassende tijd van 8,09. Afgelopen weekend was ze weer in Gent te vinden en liep ze 8,07.

Nu staat ze op de startlijst bij de indoormeeting in Düsseldorf, komende vrijdag. Daar start ook de Belgische Eline Berings, die in Gent met 7,95 een geduchte concurrente was. ‘Maar dat vond ik wel prettig’, aldus de 22-jarige Nederlandse.

Het afgelopen jaar was er een met pieken en dalen. Bakker: ’In de winter van 2012 heb ik eigenlijk te vroeg gepiekt. Op 12 februari 2012 liep ik met 8,03 mijn p.r. in Karlsruhe. Dat niveau kon ik echter niet vasthouden, vanwege een blessure aan beide achillespezen. Daar bleef ik lang last van houden.’

Een zware teleurstelling voor de atlete, die hierdoor bij de WK indoor in Istanbul niet voluit kon lopen en uiteindelijk haar hoop op deelname aan de Olympische Spelen in rook zag opgaan. Ze wijt het aan de snelle progressie die ze boekte in de voorafgaande periode. ‘Mijn lijf kon het niet meer bijbenen’, aldus Bakker.

Aanvankelijk bleef ze met behulp van veel Ibruprofen wedstrijden lopen, maar al snel bleek dit niet meer te doen: ‘Ik kon niet eens meer een sprongetje maken voor de start’ vertelt ze. ‘Ik heb nog geprobeerd om tijdens de training met een zogeheten “vliegende start” te werken: een aanloop van 20 meter waarbij de horden ver uit elkaar staan. Maar ook dat lukte niet meer.’

Hoorn

‘Ik ben in april nog wel op trainingsstage geweest, maar trainen bleek niet haalbaar. Eenmaal weer terug wist ik, ondanks het gebrek aan voorbereiding, in Hoorn toch een tijd neer te zetten van 13,14 op de 100m horden. Maar opnieuw kon ik het niveau echter niet handhaven vanwege die achillespezen. Op de EK in Helsinki in juni werd ik met een tijd van 13.59 uitgeschakeld. Na de EK heb ik een eind gemaakt aan het outdoorseizoen.’

‘Een half jaar ben ik uit de roulatie geweest. Alles heb ik geprobeerd. Ik knipte de rug van mijn spikes er af en sliep met speciale sokken die mijn grote teen met een touwtje verbond aan mijn been, zodat mijn achillespezen de hele nacht werden opgerekt.’

‘Het was ook een wat eenzame periode, waarin ik alleen lange wandelingen maakte aan het strand. Echt trainen was niet aan de orde’.In die periode overleed ook mijn oma met wie ik bijna dagelijks contact had en die ook altijd op de tribune zat wanneer ik een wedstrijd had.’

Tenerife

Sinds een aantal maanden gaat het beter, vertelt ze. ‘In december ben ik op trainingsstage in Tenerife geweest. Mijn achillespezen hielden zich weliswaar goed, maar ik had problemen met mijn hamstrings, wat toch weer roet in het eten gooide. Sinds een maand gaat het nu echt goed en loop ik weer op spikes.’

‘Ik wil nu graag pieken bij de EK indoor. Dat toernooi is nieuw voor mij, maar ik heb wel ervaring met WK indoor en EK outdoor. Dus dat zal me zeker helpen. Maar eerst de volgende stap: goed presteren in Düsseldorf.’

Bakker heeft een druk programma, omdat ze naast de trainingen parttime werkt: ‘Ik ben invalkracht in het onderwijs en werkte tot voor kort ook elke donderdag. Dat laatste doe ik niet meer, omdat ik ben ontslagen. Ik moest te vaak vrij nemen. Daar baal ik wel van, want ik heb ook geen status, moet dus zelf voor mijn inkomen zorgen en ook mijn trainingsstages betalen. Ik woon in het atletenhuis van onze trainingsgroep van mijn coach Purcy Marte in Purmerend en ook daar moet de huur betaald worden.’

‘Het feit dat de Atletiekunie door bezuinigingen alleen maar in de meerkamp en de sprint investeert vind ik heel jammer. Ik probeer wel om sponsors te benaderen, maar tot nu toe wenst elke potentiële sponsor me alleen maar sterkte bij mijn zoektocht. Purcy heeft een keer een ludieke actie georganiseerd. Mensen konden voor veertig euro per persoon een rondvaart met mij boeken, waarin ik vertelde over mijn sport. Dat was heel leuk. Maar het liefst zou ik fulltime atlete zijn. In mijn hoofd ben ik dat al.’